زیبایی

اگر 1/3/1388 یه بنده خدایی می آمد و وقایع این یک‏سال را برایم تعریف می کرد؛ می گفت چنین می‏شود و چنان‏ها خواهد شد و...

دلم را می‏گرفتم و ولو می‏شدم روی زمین و نفسم بند می‏آمد از خنده. در همان حال توصیه می‏کردم به روان‏شناس مراجعه کند و باز ولو می‏شدم و ریسه می‏رفتم.

اما...

چه کسی فکرش را می‏کرد؟! این همه وقاحت را... کدام پیشگویی پیشبینی می‏کرد؟!

دلم می‏خواست کمی خنده چاشنی این نوشته کنم، اما حالا که دارم می‏نویسم... چنان بغضی به گلویم چنگ انداخته که یارای نفس کشیدنم نیست. به خود نهیب می‏زنم: آخر کجایش خنده‎دار بود؟! پر از غم بود... پر از خون بود... پر از آه بود... آه ِ مادران... که دامن‏گیر ترین آه هاست. پر بود از خشم... از اشک... بغض... بغض... بغض...

من یک آدم هستم مثل همه... زینب می‏خواهد، که بیاید و بگوید: "من جز زیبایی هیچ ندیدم". من نه! من می‏شکنم. من طاقت ندارم صدای لرزان مادری را بشنوم که جوانش را از دست داده... اشکم سرازیر می‏شود و می شکنم. من قلبم پر از خشم و کینه می‏شود از قاتلان ِ جوانان وطنم... از قاتلان اعتماد مردمم... پر از کینه می‏شوم؛ و آن‏قدر بزرگ نیستم که در این‏ها زیبایی ببینم... من آن‏قدر قوی نیستم...

من آن شب، تا صبح بیدار ماندم... گریه نکردم... تا ظهر فردایش... و تا عصر... در سکوت آخرین اخبار را پی ‏گرفتم...

شب که مادر آمد... گفت: "چه خبر؟" شروع کردم به تعریف کردن... چند جمله نگذشته بود که خود را به آغوشش انداختم و زار زدم... زار... و او هم همپایم گریه کرد و دلداری‏ام داد.

با آن گریه‏ها بغضم خالی نشد. آن بغض عمیق‏تر از این حرف‏ها بود. سنگینی‏اش را هنوز حس می‏کنم. هنوز، اتفاقات را که به یاد می‏آورم، دلم خون می‏شود و اشک همه جا را تار می‏کند. بارها دلم لرزید.

می‏خواهم پستم طولانی‏تر از این باشد، اما تا دست به کیبورد می‏برم قفل می‏کنم... چند لحظه مکث می‏کنم و پیشانی‏ام را می‏گیرم...

دفتر خاطراتم/ چند جمله از روز پنجشنبه بیست و یکم آبان ماه 88، ساعت 12:30 نیمه شب...

"... شجریان در گوشم زمزمه می‏کند /برادر بی‏قراره/ برادر شعله‏واره/ برادر دشت سینه‏ش لاله‏زاره/ صدایش چقدر سوز دارد... متن شعر مرا به یاد سهراب.ع می‏اندازد. حس می‏کنم چیزی گلویم را گرفته و رها نمی‏کند. حس می‎کنم دستی زبر، قلبم را در مشت دارد و هر لحظه، محکم‏تر می‏فشارد. به آن چنگ می‎اندازد. تا کی این بغض بترکد و این کشتار تمام شود و این ظلم به پایان برسد..."

این بغض اصلاً پایانی دارد؟

باز یاد آن جمله می‏افتم... "جز زیبایی هیچ ندیدم"

یعنی می‏شود به جایی رسید که زیبایی را در این هیاهو کشف کرد؟

من فقط تاریکی می‏بینم... شاید کورم...

----------------------------------------------------------------------

+ دانلود همان آهنگ... شب نورد

3.8MB