غابریل غارسیا

اسمی که روی گوشی‌ام افتاده بود را نگاه کردم و گذاشتم آن‌قدر زنگ بخورد تا قطع شود. یک ربع بعد اس‌ام‌اس دادم که: سارررری :( نمی‌تونم بیام.

گوشی را سایلنت کردم. تلفن را گذاشتم کنار دستم که شماره‌ها را نگاه کنم و جواب ندهم. دلیل نرفتن این است که آن‌ها (یعنی دوستانی که در این مهمانی هستند) از من انتظار دارند شوخ و شنگ و پرانرژی باشم، در حالی که این روزها حوصله‌ی شلوغی و رقص و موزیک را ندارم. از این وضیعت راضی هستم. این وضعیت که لـَخت و بی‌حال، مثل یک تکه گوشت تازه مثله شده، افتاده‌ام روی تخت. اتاق نیمه‌تاریک است و بوی کولر آبی می‌آید و صدایش هم.

نسرین اگر بود لگدی می‌زد و می‌گفت که پاشو، زود باش، لباس‌مباس چی داری؟
اما نیست، و نسرین ِ درونم هم خوابیده و دارد از صدای کولر آبی لذت می‌برد.
البته درس هم بهانه‌ی جنبی است؛ انتظار می‌رفت بهانه‌ی اصلی باشد که این طور نیست و اصل همان حال نداشتن است متاسفانه.

*****

چیز دیگری می‌خواهم بگویم که بی‌ربط است. در حال حاضر هم به شلختگی پست‌م اهمیت زیادی نمی‌دهم.
شاید قبلاً گفته باشم. اینکه بعد از بعضی چیزها حس می‌کنم حالم خوب است. وقتی فکر می‌کنم که چرا حالم خوب است، می‌فهمم به خاطر فلان نوشته‌ای بوده که خوانده‌ام، یا بیسار فیلمی که دیده‌ام، همان انیمیشن کوتاه، یا آن کتابی که تازگی تمام کردم حالم را خوب کرده. تعدادشان کم است، طوری که فقط همین چند مورد یادم آمد. آهنگ‌ها و ترانه‌های زیادی هستند که دوستشان دارم، ولی هیچکدام برایم چنین ارغاسم‌هایی نداشته‌اند. می‌دانم یک چیزی هست که مربوط به شنوایی است و در من ضعیف است؛ نمی‌دانم چیست.
(…عرب‌ها لابد به نویسنده‌ی محترم و سیبیلوی صد سال تنهایی می‌گویند: غابریل غارسیا مارکز.)
سلیقه‌ام را نمی‌دانم و به قول دختر عمویم “نمی‌دونم چـِم می‌شه”. بین همین چیزها باید بگردم تا پیدایش کنم. خیلی آثار را می‌گویم خوبه چون دوستان صاحب سلیقه می‌گویند خوبه؛ و انصافاً هم خوبه، اما شاید آن سلیقه‌ی شخصیه را ارضا نکرده باشه. (به زبون محاوره نزدیک می‌شوم! زودتر هوایش کنم). این را هم می‌دانم: اسنوبیسم که می‌گویند همینه. البته که این روزها از فحش ناموسی هم بدتر است ولی خب یک گذار است دیگر. خیلی از فحش‌های ناموسی هم گذاری از فلان به بیسار هستند اگر دقت کنید.

+ مچکرم. کلاً. از فضای مجازی مچکرم. چون این چیزها را همین‌جاها پیدا کرده‌ام. کلاً.
+ کاش می‌شد آبرومندانه‌تر این‌ها را معرفی کنم. نشد.

 
+مای‌دیز پرشین‌بلاگی