۱۳۹۰ فروردین ۱۹, جمعه

سوره دل (The Heart Sutra)

 

سوره دل (پرَگیا-پارَمیتا-هریدیه-سوترا) از مهم‌ترین قطعات نوشتاری بودیسم و بخش‌هایی از سوره‌های فراسوی فرزانگی (پرگیا پارمیتا) است.

Sanskrit Hurt Sutra  

Om Homage to the Perfection of Wisdom the Lovely, the Holy!

Avalokita, the Holy Lord and Bodhisattva, was moving in the deep course of Wisdom which has gone beyond.
He looked down from on high, He beheld but five heaps, and He saw that in their own-being they were empty.

Here, O Sariputra,
form is emptiness and the very emptiness is form ;

emptiness does not differ from form, form does not differ from emptiness, whatever is emptiness, that is form,

the same is true of feelings, perceptions, impulses, and consciousness.

Here, O Sariputra,
all dharmas are marked with emptiness; they are not produced or stopped, not defiled or immaculate, not deficient or complete.

Therefore, O Sariputra,
in emptiness there is no form nor feeling, nor perception, nor impulse, nor consciousness ;

No eye, ear, nose, tongue, body, mind ; No forms, sounds, smells, tastes, touchables or objects of mind ; No sight-organ element, and so forth, until we come to :

No mind-consciousness element ; There is no ignorance, no extinction of ignorance, and so forth, until we come to : There is no decay and death, no extinction of decay and death. There is no suffering, no origination, no stopping, no path.

There is no cognition, no attainment and no non-attainment.

Therefore, O Sariputra,

it is because of his non-attainmentness that a Bodhisattva, through having relied on the Perfection of Wisdom, dwells without thought-coverings. In the absence of thought-coverings he has not been made to tremble,

he has overcome what can upset, and in the end he attains to Nirvana.

All those who appear as Buddhas in the three periods of time fully awake to the utmost, right and perfect Enlightenment because they have relied on the Perfection of Wisdom.

Therefore one should know the prajnaparamita as the great spell, the spell of great knowledge, the utmost spell, the unequalled spell, allayer of all suffering, in truth -- for what could go wrong ? By the prajnaparamita has this spell been delivered. It runs like this :

gate gate paragate parasamgate bodhi svaha.

( Gone, gone, gone beyond, gone altogether beyond, O what an awakening, all-hail ! -- )

هنگامیکه اوَلوکیتـِشوَره بیداردل(بوداسف) سرگرم تمرین کمال فرا شناخت ژرف بود،
او دریافت که سرشت هر پنج توده تهی است و او از این رو
بر همه‌ی کاستی‌ها و رنج‌ها چیره گشت.

ای شاری‌پوتره،
شکل تهیگی است و تهیگی شکل است؛

شکل با تهیگی فرقی ندارد، تهیگی هم با شکل فرقی ندارد،


درباره‌ی احساس، ادراک، خواست‌ها، و آگاهی نیز همین صدق می‌کند.

ای شاری‌پوتره،
ویژگی تهیگی همه‌ی دارماها (چیزها) اینست که آنها زاده نشده‌اند، نابود شونده نیستند، پاک یا ناپاک نیستند، ناقص یا کامل نیستند.

بنابراین شاری‌پوتره،
در تهیگی هیچ شکلی نیست، هیچ احساس، ادراک، خواستن یا آگاهی‌ای نیست؛

هیچ چشم، گوش، بینی، زبان، تن یا ذهنی نیست. هیچ شکل، آوا، بو، مزه، لمس یا موضوع اندیشیدنی نیست؛ هیچ قلمرو چشمی نیست، و بسیار جلوتر، تا اینکه می‌رسیم به:

نبود قلمرو آگاهی؛ نبود نادانی، و همچنین نبود ِ پایان ِ نادانی، و بسیار جلوتر، می‌رسیم به: نبود ِ پیری و مرگ، و نبود پایان پیری و مرگ.
همچنین هیچ رنجی نیست، هیچ منشاء‌ای نیست، هیچ پایانی، و یا طریقی.

نه فرزانگی هست و نه هیچگونه دست‌یابی.

شاری‌پوتره،

از این روست که چیزی وجود ندارد که بر آن دست توان یافت، بیداری‌ای را بجوی که بر کمال فراشناخت تکیه می‌کند، و بازدارنده و پوشش فکری‌ای ندارد. و با فقدان پوشش فکری هم متزلزل نمی‌شود،

و او با گذر به فراسوی افکار پریشان، سرانجام به نیروانا می‌سد.

بوداها، در هر سه دوره‌ی زمان (بوداهای گذشته، کنونی و آینده) به حد اعلی بیداری، راستی و روشنی کامل رسیده‌اند، زیرا بر کمال فراشناخت توکل کردند.


بنابراین ذکر ِ کمال فراشناخت، ذکر والا (مانترا) است، ذکر اعلی، ذکر بی‌همتا، ذکری که ما را به راستی از همه‌ی رنج‌ها بپاید، چطور می‌تواند دروغ باشد؟
پس ذکر کمال فراشناخت بدینگونه فراگفته شد:


گـَـنه گـَــته پاره‌گـَـته پاره‌سَم‌گــَـته بودی سواها

(رفته، رفته، فرا رفته، تماماً فرا رفته، (و آنگاه) بیداری، چنین بادا!—)

   

 

جایی از  فیلم بهار، تابستان، پاییز، زمستان و دوباره بهار هست که پیرمرد بودایی با دُم گربه نوشته‌هایی به زبان چینی روی زمین می‌نویسد. به فکر پیدا کردن یک مترجم چینی افتادید؟ باید بگویم پیرمرد هارت سوترا می‌نوشت.

 




منبع

http://kr.buddhism.org/zen/sutras/conze.htm
http://buddha.persianblog.ir/post/12/

۴ نظر:

Ako گفت...

سلام هلن خانوم
خال شما؟
سال نو با یه کم تاخیر مبارک و کلی آرزوی خوب...
می دونید که فیلتره و با مکافات می شه اومد...سر فرصت خدمت می رسم... دلم برای نوشته هات تنگ شده... جدی می گم

Hel. گفت...

سلام آکو
سال نو شما هم مبارک.
از وقتی فیلترم بیشتر دلم برا همه تنگ می شه :)

درخت ابدی گفت...

این فیلم که عالیه. اما مطمئنی که خطش چینیه؟
بد نیست به فکر یه وبلاگ زاپاس تو بلاگ‌اسکای یا پرشین‌بلاگ باشی. این‌جا هیچی حساب-کتاب نداره و معلوم نیست چقدر تو شکم فیل می‌مونیم. به نظرم، اقدام کن.

Hel. گفت...

بعله، فیلم که خداس.
اینجا نوشته که چینیه:
http://www.imdb.com/title/tt0374546/trivia
تو فکر وبلاگ زاپاس هستم. شاید یه روز سر فرصت.

ارسال یک نظر

h.mydays@gmail.com